-
1 odosabniać się
-
2 odosabniać\ się
несов. обособляться, изолироваться+izolować się, odosobniać się
-
3 odosabniać
odosabniać się sich isolieren, sich absondern -
4 odosabniać
-
5 separować się
-
6 separować\ się
сов. несов. изолироваться+odosobnić się/odosabniać się
-
7 изолироваться
izolować się, odciąć się, odcinać się, odosabniać się, odosobnić się, odseparować się, separować się -
8 separ|ować
impf Ⅰ vt książk. 1. (rozdzielać) to separate (kogoś/coś od kogoś/czegoś sb/sth from sb/sth)- tendencja separowania dzieci upośledzonych od ich rówieśników a tendency to separate disabled children from their peers- las separuje nas od reszty wsi the woodland separates us from the rest of the village ⇒ odseparować2. (odizolowywać) to isolate (kogoś/coś od kogoś/czegoś sb/sth from sb/sth)- musimy separować agresywnych więźniów/zakaźnie chorych we have to isolate aggressive prisoners/infected patients ⇒ odseparowaćⅡ separować się książk. 1. (odosabniać się) to isolate oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- nie możesz się separować od reszty świata you can’t isolate yourself from the rest of the world ⇒ odseparować się2. (nie utożsamiać się) to distance oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth)- separował się od wszelkiej działalności politycznej he distanced himself from all kinds of political activity ⇒ odseparować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > separ|ować
-
9 odos|obnić
pf — odos|abniać, odos|obniać impf Ⅰ vt to seclude, to isolate Ⅱ odosobnić się — odosabniać się, odosobniać się to seclude a. isolate oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odos|obnić
-
10 обособляться
глаг.• wyobcowywać* * *odosabniać się, wyodrębniać się -
11 izol|ować
pf, impf Ⅰ vt 1. (odosabniać) to isolate, to separate- kraj izolowany na arenie międzynarodowej a country isolated within the international arena ⇒ odizolować- izolować sztukę od życia to isolate art from the real world- izolować kuchnię od reszty pomieszczeń to separate a. isolate the kitchen from the other rooms ⇒ odizolować3. (pokrywać izolacją) to insulate [ściany, przewód] 4. (wyodrębniać) [naukowiec] to isolate [wirus] ⇒ wyizolować Ⅱ vi (nie przepuszczać) to insulate- warstwa izolująca an insulating layer- styropian znakomicie izoluje polystyrene is an excellent insulatorⅢ izolować się (separować się) to seclude oneself- zawsze izolował się od ludzi he has always kept to himself ⇒ odizolować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > izol|ować
-
12 absondern
-
13 izolować
См. также в других словарях:
odosabniać się – odosobnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ludziach i zwierzętach: oddzielać się od innych i nie kontaktować się z nimi; izolować się, separować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrowolnie odosobnili się od reszty mieszkańców, przyjaciół. Jeden odosobnił się od reszty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyobcowywać się – wyobcować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} izolować się od otoczenia; odseparowywać się, odosabniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyobcować się z grupy współpracowników, kolegów, {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odseparowywać się – odseparować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odseparowywać samego siebie; odosabniać się, odizolowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odseparować się od świata, ludzi, najbliższych, podejrzanego interesu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od … Słownik języka polskiego
separować — ndk a. dk IV, separowaćruję, separowaćrujesz, separowaćruj, separowaćował, separowaćowany 1. «oddzielać (oddzielić) kogoś lub coś» Separować ciężko chorego. 2. «przeprowadzać (przeprowadzić) separację małżonków» separować się «odłączać się… … Słownik języka polskiego
odosabnianie — ↨ odosabnianie się n I rzecz. od odosabniać (się) … Słownik języka polskiego
izolować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, izolowaćluję, izolowaćluje, izolowaćany {{/stl 8}}– wyizolować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać substancje jedne od drugich, gdy są połączone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
izolować — ndk a. dk IV, izolowaćluję, izolowaćlujesz, izolowaćluj, izolowaćował, izolowaćowany 1. «nie dopuszczać, nie dopuścić do zetknięcia, trzymać w odosobnieniu; oddzielać, odłączać, odosabniać» Izolować zakaźnie chorych. Izolować dziecko od złych… … Słownik języka polskiego
wyrzucać – wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}poza nawias [za burtę] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyłączać kogoś z jakiejś społeczności, pozbawiać kogoś jego praw, znaczenia i możliwości działania w danej grupie; odosabniać, izolować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
